Auctor in cogitatione versatur vim connexionis inter diversas rationes vitae et incutit timorem et deterret hominem a perfectione assequenda.
Fides, honestas, spes, fides; probabiliter mundum movet. Omnes actiones permanentes repente possunt obsistere vel consistere, si nulla fides et honestas in communibus negotiis versantur. Viam veritatis, sinceritatis, integritatis et honestatis sectantes vitam perfectam, simplicem et facillimam efficere possunt.
Saepe multis mendaciis et falsis falsis frequentamus ad satisfaciendum vel implendum nostras desideriis non impletis vel non satisfactis. Aliquando eligimus ambiguum vel periculosum iter ad implendas insanas cupiditates. Inquisitionis et curiositas nostra nos cogit ac moderatur ac tandem in servit. Inhibemus denique, ne proprias vias ac proposita eligendo contra nostrum consensum vel desiderium inhibemus.
Curiositas et concitatio ex infinitis cupiditatibus nostris formatae, et cupiditas faciendi aliquid vel aliquid acquirendi, interdum fallendi vel insidiandi vel insidiosi casus nos efficit. Saepe propter ignorantiam vel innocentiam interdum in magno aliquo negotio haeremus. Praedones in omni tractu positi sunt, opportunistae in insidiis sedent, exspectant gradum erroris nostri et ludus est.
Non est deserere curiositatem, inquisitionem et cupiditatem cognoscendi et explorandi mundum propter predonum, improborum hominum et proditores. Curiositas, inquisitio et cupiditas cognoscendi et explorandi mundum inaestimabile, pretiosum et inaestimabile naturae donum est. Defectio harum institutionum fundamentalium non potest esse virtuosa, honesta, aut alicuius boni alicui vel communi societati. Studium deserens cognoscendi et explorandi mundum non potest esse bonum sive personale sive sociale. Aliquando optamus vel optamus bene esse totius societatis ac nonnumquam personas frivolas, parvas et parvas cupiditates.
Infinita haec in nobis conflictio constans est et sine ullo termino. Postrema persecutio seu meta seu responsionis inquisitionis inter hos fines intercedit et consistit nostra completio cupiditatum, perfectorum, absolutarum et perfectorum; quam perpetuo insitum et optamus.
Nihil cogitari neque impossibile est, sed plerumque in quibusdam fallaciis adiunctis haerere propter ignorantiam, imperitiam, innocentiam, immaturitatem. Voluptas, jucunditas, laetitia, quam putamus ex frivolis et pusillis cupiditatibus interdum a proximis et charis nostris alienare; hi videntur quasi hostes nostrae felicitatis et cupiditatum. Omnino et perdifficile et perplexum fit iudicium de iure qua iniuria et quis amicus et qui hostis est.
Quomodo probare et protegere fidem, probitatem, obligationem et integritatem hominum et quomodo suam veritatem cognoscant et inveniant. Defectus alicuius methodi ad probandam veritatem hominum metum incutit, timor ignoti. Timor, terror, phobia, quae nobis per tot fallaces vias indita est, interficit nostrum instinctum curiositatis, inquisitionis, ac desiderii cognoscendi et explorandi mundum.
Reconciliationem efficere debemus, opus est ut infinitum hoc certamen in nobis finiamus. Aequilibrium debemus efficere inter nostrarum frivolarum ac pusillarum desiderum ac bonorum communitatis aequilibrium. Oportet nos et debere aliquid vel mori parati ad aliquid faciendum. Parati esse debemus omnia perdere, si aliquid volumus. Debemus vitam vivere, scatet timore, terrore et deceptione et aliquid de illo hodie et nunc agere, ut sine timore, terrore vel deceptione vitam vivere possimus sine ullo detrimento instinctus curiositatis, inquisitionis et desiderii cognoscendi et explorandi. mundus autem pro nostra felicitate, delectatione et beatitudine.
Quantum sentit cum de salute nostra, de salute, de praesidio cogitamus? Adhibet nos habere cupiditatem vivendi, cupiditatem cognoscendi et explorandi sui ipsius, desiderium sui satisfaciendi, frivolae ac pusillae necessitati, desiderium aliquid faciendi pro societate et mundo et desiderium aliquid inveniendi et faciendi. aliquid boni ad mundum. Et super omnia alia, desiderium aliquod bonum tempus transiendi, aliis aliquid tribue, et ab aliis aliquid auferre volentes. Ex his interminatis tentationum quaedam vacillant quotidie sub pectore meo.
Aliquando sentit sicut aliquis cupiditates et voluptates suffocare conatur, aliquis me humiliat, aliquis reverentiam meam occidit, cum contristat. Quaero, audite, tacite intelligatis. nescio quid facere et quomodo facere aliquid mutandum est. Sentit quasi circumventos et superatas metu nimio terrore. Semper circum me est, ut formido, semperque vultu.
Continuus inter me conflictus est, mecum ipse pugno, cum interiore pace pugno, rursus intersectio consisto; quam viam eligo, quam viam sequar? Conturbatus sum et prorsus turbamur, turbamur et constringimur. Nonnulli me profiteor omnem voluptatem me semper existimasse et cupere; hae spes explendae cupiditatis me cogunt in ignotam et incertam viam.
Circulum timoris ambientis me cupio frangere, volo timorem humiliationis deponere et reverentiam sui solvendi. Cupio deambulare per viam quae procul ab omni timore, terrore vel deceptione distat. Praeteritorum meorum oblivisci volo, et voluptatem ambulandi per semitas quas invenerim, experiri volo, hacc sine impedimento ac impedimento.
Sed tamen est timor inauditus, incomprehensibilis, quid faciam? Quod iter debeo eligere? Quisque aliam viam narrat, nemo concluditur, nemo certus est.
Quisque spem, probitatem, fidem ac securitatem praestat, etiam difficile est inter album et nigrum differre. Aliquando sentit quod desideria mea me fefellerunt et seduxerunt, et quandoque mundus me tradidit, propinqui et cari me eripuerunt et diripuerunt me quia tunc infirmus eram. Amicum verum quaero, ignotam non sapio semitam sine ullo timore cum vero amico.
***
Author: Dr
Sententiae et opiniones in hoc loco expressae unice sunt auctoris(s) et aliorum usuum (suum), si quis.
